Przygotowanie przed montażem płytek klinkierowych jest kluczowe. Niezbędnymi narzędziami do montażu naturalnego klinkieru są wiadro z wodą, zębata paca podłogowa, gumowa paca, gąbka, przekładki, poziomice, ołówek, łopatka, szczotka, szpachelka i gumowy młotek.

Podłoże do układania płytek musi być zwarte, równe i nośne. W razie potrzeby należy skompensować materiałem wiążącym. Zaleca się uszczelnienie wilgotnych miejsc lub wykonanie łagodnego spadku w celu odprowadzenia wody. W każdym przypadku na powierzchniach zewnętrznych o powierzchni większej niż 25 m2 należy wykonać minimalne nachylenie 2%.

Przed ułożeniem płytek zawartość kilku pudełek z różnych palet należy wymieszać, aby uzyskać subtelne różnice w zacienieniu, charakterystyczne dla klinkieru naturalnego. W przypadku projektów specjalnych zaleca się wcześniejsze ustalenie, jak ma być użyta każda płytka klinkierowa w jak najlepszy sposób.

Materiał wiążący

Materiał wiążący będzie się różnić w zależności od klimatu regionu, w którym układane są płytki:

1. Klej na bazie cementu C2 jest zwykłym materiałem wiążącym,
2. W regionach o surowym klimacie zalecany jest typ C2E,.
3. W ekstremalnych warunkach, gdy potrzebna jest większa elastyczność, najlepiej nadają się kleje typu C2S1 lub C2S2.

Klej należy nakładać pacą zębatą, nie pozostawiając pustych przestrzeni, tak aby płytki całkowicie spoczywały na klejonym materiale. Aby nie było pustych przestrzeni, należy zastosować technikę w której najważniejsze jest smarowanie klejem zarówno płytek, jak i podłoża – co zapewnia pełny kontakt obu materiałów.

Mocowanie klinkieru

Zalecamy przestrzeganie obowiązujących norm budowlanych oraz czynności wskazanych na schemacie. Dobrze, jeśli materiał będzie dostępny ze zintegrowanymi krawędziami, które są ergonomiczne i trwałe. Duża liczba kupujących ma trudności z rozwiązaniem zagadki uszczelniania krawędzi. Niektórzy użytkownicy końcowi lubią uszczelniać krawędź na placu budowy.

Przekładki należy umieścić między płytkami, aby ułatwić staranne mocowanie; następnie ubij je gumowym młotkiem. Wszystkie płytki należy układać z tą samą orientacją rowkowania. Spoiny kontrolne powinny mieć szerokość od 3 do 5 mm w przypadku małych i średnich formatów (poniżej 33×33 cm) oraz od 5 do 7 mm w przypadku dużych formatów (33×33 cm i większe).

W przypadku mocowania listew przypodłogowych należy pozostawić za nimi niewidoczną spoinę obwodową (min. 10 mm). Należy przestrzegać połączeń obwodowych i konstrukcyjnych – powinny mieć grubość od 10 do 15 mm i powinny być wypełnione uszczelniaczem elastomerowym imitującym kolor płytek.

Po wyschnięciu materiału wiążącego należy dokładnie oczyścić rowki pomiędzy elementami, aby nie pozostawiały żadnych pozostałości lub mleczka cementowego, które utrudniałyby montaż i wiązanie materiału spoiny.

Szczeliwo powinno mieć optymalną płynność, aby ułatwić jego wnikanie w spoiny. Należy go rozprowadzać szpachelką lub gumową kielnią, wypełniając fugi po przekątnej. W każdym przypadku zdecydowanie zaleca się przestrzeganie instrukcji producentów szczeliw.