Wynalazek gitary elektrycznej okazał się mieć największy wpływ na współczesną muzykę. Ale jedynym celem tego artykułu jest docenienie gitar elektrycznych. W każdym razie, wracając do sedna sprawy – elektryczna gitara to nowoczesny wynalazek, który ogromnie ukształtował współczesną muzykę, popową lub jakąkolwiek inną. Właściwie nie przychodzi do głowy zbyt wiele gatunków, które nie wykorzystywałyby milionów dźwięków, które można z nich wydobyć.

Wczesna historia gitary elektrycznej

Gitara nie zawsze była tak różnorodnym instrumentem, jak jest teraz, a w powijakach niewiele było do niej podobieństwa. Pierwsze eksperymenty z wzmacnianiem instrumentów strunowych rozpoczęły się jakiś czas na początku XX wieku – a przynajmniej wtedy pojawiły się pierwsze patenty na wynalazki obejmujące różne nadajniki i mikrofony, które można było wyciągnąć z telefonu.

Te wczesne próby były wykonywane na instrumentach klasycznych, a nie na gitarze, a przesyłane sygnały były słabe. Stromberg Electro wyszedł w 1928 roku i chociaż wykorzystywał przetworniki elektromagnetyczne na gitarze, nadal był instrumentem akustycznym, który był naelektryzowany (nie wspominając o tym, że trzeba było go podłączyć do gniazdka ściennego).

Pierwsze wcielenie odpowiedniej gitary elektrycznej – sześciostrunowego solidnego instrumentu z przetwornikami z uzwojeniami, które wykorzystywały indukcję magnetyczną do wykrywania zmian strumienia pola wywołanego wibracjami struny – pojawiło się w 1931 roku. Rickenbacker Electro A-22 był elektryczną gitarą i chociaż nazwa producenta wskazuje na zaangażowanie Adolfa Rickenbackera – za oryginalny projekt odpowiadała mniej znana nazwa: George Beauchamp. Obaj znali się z wcześniejszej produkcji niektórych z najwcześniejszych przykładów gitar rezonatorowych, za które odpowiedzialna była firma Beauchamp, podczas gdy Rickenbacker zajmował się warsztatem maszynowym odpowiedzialnym za proces produkcyjny. W 1932 roku obaj pracowali razem, sprzedając A-22 pod nazwą Rickenbacker – którą wszyscy znamy dzisiaj.

Trafnie nazywana „Frying Pan”, ta gitara ze stali miękkiej została zaprojektowana z zamiarem uniknięcia właściwości wzmacniających akustycznie – oryginalny prototyp miał solidny korpus i gryf z klonu. Zanim zaangażował się Rickenbacker, wyprodukowana wersja była wykonana z aluminium – korpus, gryf, podstrunnica, mostek – praktycznie wszystko.

Oczywiście aluminium zostało porzucone w zamian za całe piękne drewno liściaste, z którego mamy obecnie tak wiele do wyboru – ale jeśli spojrzeć na projekt złożony wraz ze zgłoszeniem patentowym, możemy zobaczyć wiele rzeczy, które są dla nas są dzisiaj zrozumiałe i oczywiste, ale w tamtym czasie były zupełnie wyjątkowe.

Dziedzictwo pierwszych gitar

Ostatnia uwaga: jeśli spojrzysz wstecz na wniosek patentowy, zauważysz, że został złożony w 1924 r. I przyznany w 1927 r. To powolne opóźnienie, dzięki uprzejmości Urzędu Patentów i Znaków Towarowych USA, pozwoliło różnym innym producentom gitar na umieszczenie ich wersji na rynku – co pozwoliło na ewolucję tego instrumentu z wielu punktów w związku z dużą motywacją konkurencyjną, która napędzała wysiłki.

Konsultacja merytoryczna artykułu: https://www.luthier.com.pl/