Kultura rekrutacyjna to zbiór zachowań, postaw oraz procedur związanych z procesem rekrutacyjnym do pracy. Niezależnie od stanowiska oraz firmy, powinna być na równie wysokim poziomie. W Polsce stan tej kultury z roku na rok się polepsza, jednak nadal jest wiele do zrobienia.

Podejście do potencjalnego pracownika

Podejście do pracownika, zwłaszcza w miastach akademickich, gdzie dużą liczbę stanowisk obsadzają studenci, jest wyjątkowo złe. Zwłaszcza w firmach starej daty oraz tych opartych o dużą rotację ludzi. Pracownik postrzegany jest tam jak tryb wielkiej machiny, który może być w dowolnym momencie wymieniony na inny, wydajniejszy. Z tego względu wszelkie procedury rekrutacyjne są skracane do minimum i odbywają się w nieodpowiednich warunkach. Ponadto, przeprowadzane są w błyskawicznym tempie tak, aby potencjalny kandydat mógł zacząć pracę od razu.

Problemy komunikacyjne

Mimo iż większość kontaktów w ramach procesów rekrutacyjnych odbywa się poprzez Internet, nadal komunikacja jest olbrzymim problemem wielu firm. Brak odpowiedzi zwrotnej w stosunku do kandydatów, nieodpowiednia etykieta podczas prowadzenia rozmów oraz niekompetencja działów kadrowych to obecnie największe bolączki komunikacji rekrutacyjnej. Często uwidacznia się ona już na etapie konstruowania ofert pracy i zamieszczania ich na portalach dedykowanych do zamieszczania ogłoszeń, np. Pracuj.pl.

Nieformalny charakter rekrutacji

Wiele młodych firm proponuje nieformalne podejście do procesu rekrutacyjnego przy jednoczesnym zachowaniu innych formalności. Ten dysonans sprawia, że dochodzi do sytuacji, w których kandydaci muszą m.in. wypełniać zadania próbne w otoczeniu osób ubranych w niezobowiązujące, letnie ubrania. Niedopasowanie względem formalności dotyczy ponadto sposobu traktowania potencjalnego pracownika, kreowania przestrzeni, w której odbywa się rozmowa kwalifikacyjna czy w końcu sam charakter tej rozmowy.